Γλώσσα-Λογοτεχνία

Σχολικό έτος 2024-25 Οι μαθητές και οι μαθήτριες των τμημάτων Β4 και Β5 του σχολείου μας, με την καθοδήγηση της φιλολόγου τους, Ευαγγελίας Κυριαζοπούλου, διάβασαν φέτος από ένα βιβλίο και το παρουσίασαν στους συμμαθητές τους γράφοντας μία βιβλιοπαρουσίαση.           Μπορείτε να δείτε τις βιβλιοπαρουσιάσεις των μαθητών και των μαθητριών στον παρακάτω σύνδεσμο: Οι βιβλιοπαρουσιάσεις του Β4 και του Β5

Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ( με την καθηγήτρια κα Ε. Κυριαζοπούλου) οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου διάβασαν ποιήματα και συζήτησαν για τις διαφορές ανάμεσα στην παραδοσιακή και την νεοτερική ή μοντέρνα ποίηση. Με αφορμή τα ποιήματα που διαβάστηκαν η μαθήτρια Κυριακή Φ. από το τμήμα Β4 έγραψε το δικό της ποίημα για την οικογένεια. Η οικογένεια Η οικογένεια είναι μια αγάπη που δεν λείπει ποτέ. Είναι το φως στο σκοτάδι, είναι το στήριγμα στις δύσκολες στιγμές. Όπως η γη έχει τον δικό της πυρήνα, έτσι και οι καρδιές μας έχουν σαν πυρήνα τους την οικογένεια. Πολλοί λένε ότι κάποια στιγμή η αγάπη τελειώνει. Εγώ όμως ξέρω ότι, όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, μόνο το σώμα του νεκρώνει και όχι η ψυχή. Οπότε η αγάπη θα μένει πάντα μέσα μας και η οικογένεια θα παραμείνει σαν ένας παντοτινός Άγγελος του Θεού!                       Κυριακή Φ. Β4

15-12-24 Οι μαθητές της Β΄ Γυμνασίου του σχολείου μας διδάχτηκαν φέτος, στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, τα δημοτικά μας τραγούδια. Έμαθαν ότι τα τραγούδια αυτά συντρόφευαν, ψυχαγωγούσαν και παρηγορούσαν στη δουλειά, στο σπίτι, στις γιορτές, σε όλες τις ανθρώπινες εκδηλώσεις και καταστάσεις. Επειδή εκφράζουν τα βιώματα, τις ιδέες και τα συναισθήματα του λαού, τα δημοτικά τραγούδια έχουν σταθερά, επαναλαμβανόμενα μοτίβα και διαχρονικό χαρακτήρα.       Τα δημοτικά τραγούδια είναι γραμμένα σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο στίχο, τον πιο εύχρηστο και διαδεδομένο στίχο στη νεοελληνική ποίηση. Από το 10ο μ.Χ. αιώνα μέχρι και σήμερα, μεγάλο μέρος της νεοελληνικής ποίησης είναι γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβους στίχους. Αυτή η ευρύτατη χρήση, τόσο στη δημοτική ποίηση όσο και στην προσωπική, υπήρξε η βασική αιτία να αποκληθεί εθνικός στίχος.       Στον φυσικό κυματισμό της νεοελληνικής γλώσσας και στην καθημερινή ροή της ομιλίας μας υπάρχει δυνάμει ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος. Γι’ αυτό πολλές φορές μιλώντας φυσικά και αβίαστα, σχηματίζουμε χωρίς να το καταλάβουμε φράσεις που έχουν αυτόν τον μετρικό ρυθμό. Αυτό και μόνο μας πείθει ότι ο δεκαπεντασύλλαβος έχει λαϊκή προέλευση. Θα πρέπει να ξεκίνησε από αυτοσχέδιους λαϊκούς «ποιητές» που είχαν έμφυτη τη χάρη να συνθέτουν στίχους για διάφορα επίκαιρα συνήθως θέματα.       Στα πλαίσια της διδασκαλίας των δημοτικών τραγουδιών τρεις μαθήτριες του Β4, με την καθοδήγηση της φιλολόγου τους, Κυριαζοπούλου Ευαγγελίας, έγραψαν τα δικά τους ποιήματα σε δεκαπεντασύλλαβο στίχο και τα συγκέντρωσαν στο παρακάτω ψηφιακό βιβλίο: https://www.storyjumper.com/book/read/176423521/6761987083047